Barış kelimesi genel anlamda düşmanlığın olmaması anlamında kabul görülür. Başka bir anlatımla kötülükten, kavgalardan, savaşlardan kurtuluş, uyum, birlik, bütünlük, sükunet, sessizlik, huzur içinde yaşamak olarak da tanımlanabilir.

            Evet, yukarıda Barış kelimesinin Wikipedia’daki sözlük anlamını verdik. Barış genel anlamı ile huzur, sükunet, kavgasızlık ve düşmansızlık iken “Barış” sözcüğünü diline pelesenk edenler huzuru en çok bozanlar olmuş.

            Barış istiyoruz, deyip halkların birliğini ve dirliğini bozmaya çalışanlara mantıklı insanın, insanların inanmaması gerekir.

            Barış istiyoruz, deyip yırtınanlar; “Tencere, tava, korna eylemi yapın” talimatı verenlerdir. Oysaki bu talimatı vererek huzursuzluğu, kargaşayı ve kaosu artırdıklarını da gayet iyi biliyorlar.

            Barış istiyoruz deyip çatışmayı körükleyenler; Sessizlik ve sükûnet yerine tencere ve tavalarla gürültü yapanlar samimi olmadıklarını gayet iyi biliyorlar.

            Halkına samimi olmayan gerçekte halkının iyiliğini de istemiyordur. Halkının iyiliğini, refahını ve huzurunu istese idi bugün halkının perişanlığına sebep olmazdı.

            Barış istese idi bugün kendi insanın evini ve barkını bırakıp mağdur duruma düşmesine sebep olmazdı.

            Huzur ve Barış; kendi insanının huzur içinde yaşaması, müreffeh olması, kalkınması, kültürlü ve bilinçli olması demek iken yapılan eylemler sonucu halkının cahil kalmasına, fakirleşmesine ve huzursuz olmasına sebep olunmaktadır.

            Barış, huzur ve kardeşlik isteniyorsa; Şiddetten uzak kalınmalıdır. Demokrasi ve Barış isteniyorsa farklı fikirlere hoşgörülü olunmalıdır.

            Oysa hem “Barış” ve hem de “Demokrasi” taraftarı olduğunu söyleyenlerin hemen hemen tümü eylemleri ve hareketleri ile Barış ve Demokrasi’nin sözlük anlamına zıt hareket etmektedirler.

            O halde burada “Barış” sözcüğü suiistimal edilerek “Barış Sömürüsü” diye bir kavram  ortaya çıkmaktadır.

            Barış sözcüğü bolca zikredilerek insanlar uyutulmaktadır. Aslında çağdaş insanın afyonu da bu tür sözcüklerdir.

            Kimin neye ihtiyacı varsa O sözcüğü mü kullanıyor? Yıllarca kargaşa, kaos, Sıkıyönetim, Olağanüstü hal ortamlarını yaşayan insanlara Barış lazım. O halde bu sözcüğü çokça kullanıp halkı uyutalım demeye getiriliyor.

            Samimi olmayanlar, samimi karşılanmamalıdır. Söylediğinizle uyuşmuyorsanız söylediğinize kimse itibar etmemeli, ya da en azından samimi olanlar itibar etmemeli.

            Kendinizi mi kandırıyorsunuz, Toplumu mu kandırıyorsunuz? hepsi belli olur. Ama söyledikleriniz sadece birer “Terane” olarak kalır.