Yaşadığı ömür boyunca sıkıntı hastalığına düşmeyen yoktur. Bu durum illaki her insanı ömründe bir kere de olsa yoklamıştır. Ama herkeste aynı etkiyi bırakmadığı aşikar. Kimini delip geçerken kimini de teğet geçmiştir. Bu dengeyi gözetmek tam anlamıyla kişinin iradesinde olan bir durumdur. Nitekim dünya hayatı bahşedilen insanların ortak paydası, imtihanlara tabi tutulmak iken herkeste aynı tepkiye sebep olmuyor olması da ayrı bir merak konusu olmuştur. Tam bu noktada kişinin hayata ve olaylara bakışı devreye giriyor. Kimi dünyanın geçici bir durak yeri olduğunu düşünüp olaylara göğüs gerebilirken, kimi teslimiyetle olayları karşılıyor. Bir de bunların aksine inandığı Rabbini ve ona bahşedilen en güzel yeti olan düşünme eylemini devre dışı bırakıp bunalımdan bunalıma sürüklenen başka bir insan portresi de karşımıza çıkabiliyor illaki. Yani olayı nasıl yorumlarsan yankısını da o şekilde buluyorsun.

Hayatı doğru selamlayabilen insanlar karşılaştıkları durumları da doğru anlamlandırabilirler. İnsanlar sıkıntılı bir durumla karşılaştıklarında kendilerine kılavuz edindikleri Kur’an’da bildirilen “Kuşluk vaktine and olsun, karanlığı çöktüğü vakit geceye and olsun ki, Rabbin seni terk etmedi, sana darılmadı da.” Ayeti ile hayatlarını en büyük yankıyla uyandırmalıdırlar. Her şeyi gören, bilen ve başına gelen her durumdan haberdar olup, bu durumun yaşatılmasına müsaade eden bir Rabbin varlığına olan inançla da kendini yıpratıp heder etmeden rahatlıkla işin içinden çıkabilirsin. Şu bir gerçek ki teslim olmayan helak olmaya adaydır. Çünkü kişi düşünce yetisini doğru kullanamadığı zaman kendinin felaketi olur. Sadece iradelerin sözünün geçtiği bir evrende de yaşamadığımıza göre düşünce süzgecinden geçirilmiş bir teslimiyet her zaman kazandırır.

Tüm bunlara rağmen hala sıkıntıları göğüslemeyi başaramayanlar için ALLAH (C.C) seslenmeye devam ediyor ve diyor ki;  “Muhakkak ki Ahiret senin için dünyadan daha hayırlıdır. Şüphesiz, Rabbin sana verecek ve sen de hoşnut olacaksın. Seni yetim bulup da barındırmadı mı? Seni yolunu kaybetmiş olarak bulup da yola iletmedi mi? Seni ihtiyaç içinde bulup da zengin etmedi mi?” -Duha Suresi: 4, 5, 6, 7 ve 8. Ayetler-

Peki, inandığımız din bize böylesi güzel müjdeler sunarken başka terapist aramaya ihtiyaç var mı? Kulun açtığı yarayı onu yaratan daha güzel onarmaz mı? Allah sabredene de şükredene de en güzel mükâfatın verileceğini bildirmiştir. Gerisi çokta mühim olmasa gerek…

Selam ve dua ile…