Hayatta en fazla özlem duyulan bir hissiyattır; dost olmak ve dost bulmak. Bununla beraber hayatın yalnızlığı, kimseye ihtiyaç duyulmadan idame edilen hayat geçerken, aranan bir gereksinimdir, sıcacık ortamın sıcak muhabbeti.

          Tabii bu olağan bir durum olmazsa, olması gereken bir gereksinimdir. Birde dost görünüp düşmanlık peyda edenler var. Bunlar dostluğun kıymetini düşürmekle kalmaz, bu düşüş bir daha kimse ile dost olunmaz sözü de beraberinde getirir.

          Güzel bir misal ile bu yazımıza ışık tutmaya devam edelim. Bu misal ile kimlerin dost veya düşman olduklarını yaptıkları işe göre değil de, sonuca göre değerlenmenin ne kadar gerçekçi olduklarına dikkat edelim.

          “Havanın çok soğuk olduğu bir zaman, küçücük bir serçe kuşunun akşam ayazında dışarıda kalmasının, donmak üzere iken hafif hafif kıpırdanmasıyla, hayata tutunduğu bir gecenin sabahında, kuyruğunun su birikintisinde donduğu için uçamamanın verdiği acı ile ötüyordu. Bu ötüşü duyan hayvanlar onun bu ötüşüyle zor bir durumda olduğunu anlıyorlardı. Fakat ellerinden de bir şey gelmiyordu. Bu durum böyle devam ederken inek ileri atılarak dışkısının sıcaklığı ile kuşun buzdan çözülebileceğini umut ederek dışkısını kuşun üzerine doğru yaptı. Bu hareket kuş tarafından tenkitli, aşağılayıcı, harekete dayanan sözlerle karşılık gördü. Ve sesini daha fazla çıkararak imdat istemeye devam ederken, oradan geçen bir kedi bu manzara karşısında yiyecek bir şeyler bulmanın sevinciyle, kuşu temizlemeye başladı. Kuştan övücü lafları da beraberinde duymanın neşesiyle temizlemeye hız verdi. Kedi temizleme işini bitirdikten sonra kuşu bir güzel yedi.”

          Şimdi bu hikâyede ki ince ayrıntılara ve bugünün siyasi ve yaşamsal detaylarına beraber bakalım. Dünya siyasi ortamında o kadar ince kapaklı işler dönüyor ki; bugün yüzümüze gülenlerin ve sizinle beraberiz diyenlerin, olayların neticesi sonrası kedinin yemesi gibi bir yaklaşıma kapı açtığını görüyoruz.

          Günümüzün siyasi ortamında da sizin için iyi şeyler düşünüyoruz. Biz sizlerin rahatlığı için buralardayız diyenlerin, sözlerindeki samimiyetin neticede hep ötelendiğini, görüp üzülüyoruz.

          Söylemlerin neticesi önem arz etmektedir. Davranışlar her ne kadar süslü söylem ve davranışlarla da giydirilse sonuç önemlidir.

          Rabbim söylemleri ve hareketleri bir kullarından eylesin ve neticesi İlahi rızayı kazanma olsun.

          Selam ve dua ile…