‘Ashab niçin gizliden yardım yapardı'nın açıklaması, en sevdiğim şu: "Yardım edileni utandırmamak ve yardım edilenin, yardım edeni her gördüğünde hissedeceği mahcubiyeti azaltmak."
Maşallah çok yardımsever bir toplumuz. Bunu inkar edemez kimse. Ancak işin ucunu da kaçırıyoruz gibi geliyor bazen. Fotoğraflar, videolar, ifşalar…

Her şeyi "ispat etme" uğraşı ile yitirdiğimiz güven duygusu birleşince yaptığımız yardımların karşılığı olarak da kanıt gösterilmesi şart oldu.

Kaçımız birinin cebine o fark etmeden harçlık koymuşuz. İstiyoruz ki eline sayayım. Benim verdiğim bilinsin. Kaçımız birinin borçlarını kapatmışız gizlice. Kaçımız birinin kapısına erzak bırakmışız. İlla maddi de değil. Kaçımız arkadaşımız uykuya kalınca onun projesini bitirmesine yardım etmişiz, ödevlerini yazmışız… Kaçımız bir yaşlının bahçesine girip yaban otlarını koparmışız. Kaçımız içimizde tutmuşuz yaptıklarımızı.

Anlatasımız geliyor. İyilik yapıp denize atmıyoruz, instagrama twittera atıyoruz. Ben sürpriz yardımlarla karşılaşınca çok mutlu oluyorum. Aynı mutluluğu başkaları da tatsın istiyorum. Sokakta bir ihtiyaç sahibinin beni tanıması, ondan çok benim zoruma gider oldu. Belki artık yardım edilen de mahcubiyet hissetmiyordur. Beleşçi rahat insanlar doldu her yer. O ahlaklı duruşları ile mahcup insanlar nadir bulunan bir çiçek gibi artık… Bu çağın her şeyi sorunlu...

İyilikle Kalın…