Fahiş sözler, Müslüman gençlerin ağızlarından düşmüyor. Hataları eleştirirken ve günlük hayatta kullandığımız üslup korkunç. Dil belası var ya işte bu. Dilimiz bela olacak hepimize. Başkalarını bilmem, inançları ve fikirleri onları zapt etmiyor ise, bu bizi üzer, fakat ilgilendirmez. Beni Müslümanlar ilgilendiriyor. Onların yaptıkları ve yapmadıkları. Çünkü benim de dahil olduğum bir topluluğu temsil ediyorlar ve onlar benim kardeşlerim. Onların hatası beni herkesten daha çok üzer.

"Fahiş konuşmak, başkasına sövmek ve dilin gevezeliğidir, bu şekilde konuşmak kötüdür ve yasaklanmıştır."

"Onlara sövmeyin! Çünkü söylediklerinizden onlara herhangi bir şey gitmez. Fakat dirileri (onların akrabalarını) üzmüş olursunuz. İyi bilin ki fahiş ve kötü konuşmak alçaklıktır."

İstediğimiz gibi davranabileceğimiz bir din değil İslam. İnandığın gün, değişmeye hazır olman ve bu uğurda çalışman lazım. "Ben buyum" diyemezsin. Eğiteceksin kendini. Düzelteceksin. Kendinde kusur bulacak, onu yok edemesen bile nasıl kullanırım diye düşüneceksin. İslam’dan önceki karakterin ve yaşantın, İslam ile şekillenmeyecekse, Müslüman oldum deme. Yalan söylerim, gıybet ederim, küfrederim, başkalarının açığını araştırır, ortalığa dökerim .. o pislik, o hatalı...adam...kadın... Çok... konuşuyor...  ee  ne anladık o işten? Bizim farkımız ne olacak? Müslüman olmayanlara bakıp, bu soruyu her gün sormalıyız kendimize: "benim ondan farkım ne?"

Selam ve Dua ile…